Vette pech of toch niet?

Wat is dit nu weer voor een blogtitel?

Wel een die de lading dekt.

Toen ik deze zomer aan het verhuizen was werd mijn auto  zomaar opeens keihard in de flank aangereden. (Met mij er in wel te verstaan)

En wel zo hard dat allebei de auto’s total loss waren.

Het was niet mijn schuld. Vette pech zou je zeggen. Gelukkig was ik niet ernstig gewond en mijn passagier ook niet alhoewel we allebei de gevolgen nog weken hebben ervaren, hoofdpijn en rugpijn.

En waarom ga ik daar nou een stukje over schrijven juist op deze site?

Om te delen met iedereen die dit leest hoe fijn (handig, prettig) het is als je hebt geleerd hoe je kunt loslaten. Als je in staat bent om de veranderde situatie eigenlijk zo snel mogelijk te accepteren en te accepteren dat het NU anders is dan 5 minuten geleden.

Net was ik iemand met een mooie auto die nog nooit een ongeluk had gehad.

Nu ben ik iemand zonder auto en ik heb een keiharde klap gehad.

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het METEEN accepteerde!

Is die man gek geworden, wie rijdt er nu met 70 km pu zonder op of om te kijken een voorrangsweg over? Aan de drugs? Psychotisch? Ruzie aan het maken? Mijn prachtige auto in 1 klap aan diggelen! Ik kan niets zonder auto! Ik ben aan het verhuizen! Mijn rug doet zeer, hoe kan het dat iemand je dat zomaar aan kan doen! Ik ben verdorie op weg naar een belangrijke zakenafspraak! Dit kan niet!

In eerste instantie zijn er al die neigingen om je te verzetten tegen wat er zojuist gebeurd is. Dan om te proberen het onder controle te krijgen of minstens toch te begrijpen………maar al heel snel dacht ik  aan die prachtige uitspraak van Eckhart Tolle:

Whatever the present moment contains, accept it as if you had chosen it. Always work with it, not against it. Make it your friend and ally, not your enemy. This will miraculously transform your whole life.

Wow.

Ik kan je vertellen: “Het werkt!!”

Inmiddels, een maand later, heb ik een nieuwe auto waar ik zeer van geniet. (wel zelf moeten betalen helaas, de verzekering vond mijn lieve oudje niets meer waard…) Ik ga naar een osteopaat en ik ga 2 keer per week zwemmen!!!! dat had ik vóór die klap ook wel eens mogen doen want net als iedere andere klap was ook dit een ‘wake up call’……..

Het lichaam krijgt opeens de aandacht die het al lang ontbeerde, zij rijdt in een nieuwe auto en een maand lang moest ik rust nemen en ook dat pakte helemaal niet zo slecht uit!

Soms heb je pech, een ongeluk, narigheid en ellende en dan kan het zomaar zijn dat daaronder weer een liefdevolle boodschap verborgen ligt. Daarnaar leren luisteren is denk ik heel belangrijk.

En dit auto-ongeluk was niet de enige ‘blessing in disguise’  deze maand. Er waren er DRIE op een rij. Allemaal in dezelfde maand en allemaal even ingrijpend en in eerste instantie afschrikwekkend.

Meer daarover in de volgende blog.

Daarin ook wat practische tips HOE je met tegenslag omgaat.